SASZA UCIEKA czyli DLACZEGO TO ROBIMY?
To jest Sasza (14 l.), który uciekł z naszych polsko-ukraińskich półkolonii teatralnych w te wakacje.
Sasza ma doświadczenie w ucieczkach. Niedawno uciekał ze zbombardowanego miasta. Sasza jest dzieckiem w spektrum autyzmu, ale jego mama nie powiedziała nam o tym, kiedy zapisywała go na zajęcia u nas. Może uznała, że nie jest to istotna informacja w obliczu wszystkich nieszczęść, jakie spotkały jej rodzinę w ostatnim czasie? Nie wiemy tego.
Dlatego też, gdy pierwszego dnia półkolonii Sasza postanowił uciec przez płot, instruktorzy byli bliscy usunięcia go z zajęć, gdyż stanowił zagrożenie dla siebie i innych. Tego dnia wyszło na jaw, że kilku innych rodziców zostawiło nas z dziećmi o specjalnych potrzebach, nie informując nas o tym. Szczerze mówiąc instruktorzy teatralni byli załamani. Choć pracują z dziećmi i młodzieżą (również z tymi z tzw. trudnych środowisk) od ponad 15 lat, pierwszego dnia naszych półkolonii nie wiedzieli co robić.
Tego dnia dzieci rysowały obrazki z własnej wyobraźni. Wszystkie polskie dzieci malowały kwiaty, motyle, góry i morze. Poniżej możecie zobaczyć rysunek Saszy. To czarno-biały obraz ze czołgami i napisem „wojna na Ukrainie”.
Zaryzykowaliśmy i postanowiliśmy zostawić Saszę z nami.
Półkolonie trwały, dzieci dostawały kolejne zadania. Poznawały dzielnicę, łączyły się w polsko/ukraińskie pary i zespoły, tworzyły grę miejską, kostiumy i happening dla sąsiadów. Chodziły do dzikiego parku w pobliżu i bujały się na drzewach. Wspólnie. Pod uważnym lecz dyskretnym okiem instruktorów.
Po 10 dniach dzieci ponownie malowały to, o czym myślały. Sasza namalował obraz, który nazwał „Drzwi do świata wyobraźni”. Widzicie go poniżej. Za uchylonymi drzwiami widać bajkowy świat: błękitne niebo, wielki zamek na zielonych wzgórzach i rzekę, w której odbijają się rosnące nad nią drzewa. Wszystko jest kolorowe.
Sasza skończył zajęcia i poszedł z mamą do domu. Nie wiemy co robi dziś, po kilku miesiącach od wakacji. Ale ten jeden obrazek z zamkiem, który namalował, zostanie z nami na zawsze. Gdy ktoś zadaje pytanie: po co to robimy, pokazujemy obrazek Saszy. Dlatego właśnie.
*prawdziwe imię chłopca jest inne, reszta historii jest prawdziwa
* Zajęcia teatralne odbywały się w ramach projektu „Uchwała kraj-obrazowa”, na który otrzymaliśmy grant z Instytutu Raszewskiego (program „Lato w Teatrze”), a poprowadzili go dla nas specjaliści z Teatru Figur Kraków: Tatiana Nikolaeva, Dagmara Żabska, Denis Lemaikin, Anna Książek.
* Facebook – Link do filmu dokumentującego akcję „Lato w teatrze” na Dębnikach.
